Bir mehtap ışıldar yüreğimden içeri,
Kopar bulutlar gözlerimin bakışından.
Yıldızlar anlatır hüznümdeki serleri,
Dertlerim huzme huzme dökülür semâdan.
Yanımdasın, bilmem belki uzağımdasın;
Kollarında olmak varken boş sokaklarda.
Duyarım, özlüyorsun ama korkmaktasın;
Unutmuş diyorlar, fakat sadece lafta.
Serpiliyor bir fidan geçtikçe vakitler,
Suyu gözyaşı, toprağı kederden olsun.
Hiç gelmemiş ol geçsin bütün ayrılıklar,
Biliyorum, bana son defa bakıyorsun.
