Kayıp Olmak

                                                                                                   d'autre libre

bu sokaklarda yitirdim dolunayın en beyaz rengini

anılarımdan kaçarken esiri oldum karanlıkların

sokaklar uzun daha söndürülecek ışıklar var

belki de yolun sonunda sevilmemiş aşıklar var

geldiğim yer değil hele gideceğim hiç değil

kendimden ne kadar kaybolduğum mühim olan

bıraktım cesedimi kurumuş çınarın kenarına

yükseliyorum boşluğumla lambaların loşluğunda

gidiyorum transatlantikler eşliğinde oradan oraya

okyanusun ucunda başka yalnızlıklar bulmaya

Var Mısın?

Sessizce gömülmeyi bekliyor kafatasın,

Beş dakika daha dursa sanki patlayacak.

Hiç korkma, bilirsin toprak benden daha sıcak,

Herkes seni konuşuyor, yoksa sen var mısın?

Ölüm tek bizim olsun! Bırak onlar yaşasın.

Kuşların yeis şarkılarını duymazlar mı?

Bu sonbahar da geçti, döktüm yapraklarımı;

Son beş dakika, benimle ölüme var mısın?